صادق اسفیدان
بسم الله الرحمن الرحیم سایت شخصی صادق قربانی اسفیدانصادق اسفیدان
بسم الله الرحمن الرحیم سایت شخصی صادق قربانی اسفیدانکی مسافران هواپیما سر عقل می آیند؟
دقیق به خاطر ندارم این متن رو کجا خوندم ولی آنقدر زیبا و جالب بود که برای همیشه در خاطرم بماند:
یک هواپیمایی وسط اقیانوس در حال پرواز بود.یکباره خلبان هواپیما میان زمین و آسمان به رحمت خدا می رود. بین مسافران این سؤال پیش میاد که هدایت هواپیما رو چه کسی باید به عهده بگیرد! خوب معلومه است! کمک خلبان!کسی که اینکاره باشد!کسی که بلد باشد هواپیما را هدایت کند!کسی که از همون جایی که خلبان مدرک خلبانی گرفته مدرک معتبر گرفته باشد.
ولی حالا اگر باخبر شوید یک آدم قلدری توی هواپیما پیدا شد و به زور کمک خلبان رو از کابین هدایت بیرون کشید و خودش رفت جای خلبان، و مسافران هم نتوانستند مخالفتی کنند و یا از قلدر حمایت کردند، چه چیزی به ذهنتان خطور می کند؟! حالا اصلا این شکلی هم نه! اگه مسافرین تصمیم بگیرند که عقلا [!] و ریش سفیدای هواپیما دور هم بشینند و جانشین خلبان رو انتخاب کنند چه می گویید؟ یا اصلا فرض کنیم مسافرین هواپیما تصمیم بگیرند که با رأی گیری و به شکل کاملا دموکراتیک کسی که قرار است هواپیما را هدایت کند را از بین خودشون انتخاب کنند ، چی فکر می کنید؟ اگر کسی که انتخاب شد کمک خلبان نبود چه اتفاقی می افتد؟! شما نسبت به این ماجرا چه قضاوتی میکنید؟ به نظر شما این هواپیما اصلاً به مقصد میرسد(؟!)
مسلمان های صدر اسلام هم با رحلت پیغمبر (صلی الله علیه و آله) خلبان را از دست دادند. آیا کمک خلبانی در کار نبود؟ البته که بود! کمک خلبانی که مدرکش را از همان جایی گرفته بود که پیغمبر گرفته بود! همان خدایی که پیامبر را انتخاب کرده بود دستور داد تا به مردم بگوید بعد از من سرپرست شما این علی بن ابی طالب است.
****************************************************
ان الله مولای و انا مولی المؤمنین و انا أولی بهم من انفسهم، فمن کنت مولاه فعلیٌّ مولاه (یقولها ثلاث مرات و فی لفظ احمد اربع مرات) ثم قال: اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و أحِبَّ مَن أحَبَّه و أبغِض مَن أبغَضَهُ و انصُر مَن نَصَرَهُ و اخذُل مَن خَذَلَهُ و أدِرِ الحقَّ مَعَهُ حیثُ دار. ألا فیبلغ الشاهدُ الغائبَ
یعنی: "خداوند مولی و سرور من است و من مولی و سرور مؤمنانم و بر مؤمنان از جانشان سزاوارترم . هر که را من مولی و سرورم پس علی نیز مولی و سرور او است (این سخن را سه بار و به نقل امام احمد حنبل چهار بار تکرار فرمود) سپس گفت: خدایا طرفدار کسی باش که طرفدار علی باشد و خصم آن باش که با او بستیزد. دوست بدار هر که او را دوست دارد. و دشمن بدار هر که او را دشمن دارد و یاری کن هر که او را یاری کند و خوار بدار هر که او را خوار بدارد و بگردان حق را با او هر جا که او میگردد به هوش باشید باید هر کس در اینجا حاضر است این سخن را به غایبان برساند. (اسباب النزول، واحدی، 150؛ فضائل الخمسة، فیروزآبادی، 1/388؛ تفسیر کشف الاسرار، میبدی، 3/181؛ و عموم تفاسیر شیعه مانند تفسیر ابوالفتوح و مجمع البیان، وافی، مجمع الزوائد، هیثمی، 9/156؛ ثمار القلوب، ثعالبی، 511)
****************************************************
بعضی ها می گویند کاری که مسلمان های صدر اسلام کردند مثل کار اول مسافران هواپیمای داستان ما بود. یعنی یک نفر به زور جای پیغمبر نشست و بقیه هم به هرعلت مجبور شدند کوتاه بیایند! تا سالها همین وضع بود. آدمهای نامربوط با قلدری جای پیامبر نشسته بودند و خلبانی میکردند!!! بعضی ها هم می گویند که مسلمانهای صدر اسلام در واقع کار دوم را کردند. یعنی تعدادی از ریش سفیدان و سران قبایل دور هم جمع شدند و جانشین پیغمبرخدا را انتخاب کردند!!! و البته امیرالمؤمنین اصلاً جزء گزینه ها نبود! اینکه کدام یک از این موارد اتفاق افتاده خیلی مهم نیست. مهم اینه که هر دو اشتباهات بزرگی بودند که جامعه اسلامی را به سختی دچار چالش کرد و این از حال و روز امروز مسلمان ها مشخص است!
حالا جدیداً بعضی مسلمانان منورالفکر شدند! حتی آنهایی که ادعای شیعه بودن می کنند و کمک خلبان را فراموش کردند! می گویند منظور پیامبر از "مولا" دوستی است و قرار نبود کمک خلبان جای خلبان بنشیند!فقط مسافران باید کمک خلبان را دوست داشته باشند!!!؟؟؟[شاید قیاس اشتباه باشد و هواپیما کجا و جامعه اسلامی کجا!راندن هواپیما کجا و هدایت جامعه کجا...]
غرض از همه‌ی این حرفا این بود که بگوییم «غدیر یعنی اعتماد به خدا». یعنی اعتماد کنی که خدا بعد از رسول خاتم ما را به حال خودمان رها نکرده است. یعنی اعتماد کنی که کمک خلبانی که خدا انتخابش کرده از همه بهتر می تواند ما را هدایت کند و سالم به مقصد برساند! یادمان نره! خداوند با همه بدیهای ابنای بشر، با وجود اینکه کمک خلبانها را یکی پس از دیگری خانه نشین کردند و کشتند، یکی را بعنوان ذخیره نگه داشته است. حالا کی بشه که مسافرای هواپیما سر عقل بیایند؟!!!
"خدایا خدایا تا انقلاب مهدی از نهضت خمینی محافظت بفرما،خامنه ای رهبر به لطف خود نگهدار"
کسی دیگر توانایی ندارد
که زخم شیعه را مرهم گذارد
غدیر ای باده گردان ولایت
رسولان الهی مبتلایت
ندا آمد ز محراب سماوات
به گوش گوشه گیران خرابات
رسولی کز غدیر خم ننوشد
ردای سبز بعثت را نپوشد
تمام انبیاء ساغر گرفتند
شراب از ساقی کوثر گرفتند
علی ساقی رندان بلاکش
بده جامی که می سوزم در آتش
مرا آیینۀ صدق و صفا کنتجللی گاه نور مصطفی کن
مرحوم مغفور آغاسی
خمس وسهم امام . . .
پیرزنى در قم با نخریسى خود، خمس وسهم امامش را نزد آیت اللَّه حجّت مى آورد،
وقتى میخواست از اتاق بیرون رود عقب عقب میرفت و
خیره خیره به آقا نگاه میکرد، آقا دلیلش را پرسید؟
پیرزن گفت: میخواهم خوب قیافه شما را در خاطرم نگهدارم
و روز قیامت شما را تحویل خدا بدهم و بگویم:
خدایا! من جان کندم و خمس و سهم امامم را به این آقا دادم
تا از دینم حفاظت کند، حال اگر او در این راه کم گذاشته او را مؤاخذه کن.
مرحوم آیت اللَّه حجّت خمس را زمین گذاشت و زار زار گریه کرد.
دین مهربانی - حجت السلام شهاب مرادی
احساس می کنم هنوز برای بخش قابل توجهی از مردم خوب مان چهره ی واقعی اسلام عزیز معرفی نشده.
اما روایت؛ فرمایشی است معروف از حضرت امیرالمومنین علیّ بن ابی طالب سلام الله علیه در نهج البلاغه:
وَ إِنَّمَا یَنْبَغِی لِأَهْلِ الْعِصْمَةِ وَ الْمَصْنُوعِ إِلَیْهِمْ فِی السَّلَامَةِ أَنْ یَرْحَمُوا أَهْلَ الذُّنُوبِ وَ الْمَعْصِیَةِ
« و همانا شایسته است اهل پاکی [کسانی که از گناه یا عیبی پاک هستند] و [اهل سلامت] کسانی که خدا در حفظ سلامت دین شان به آنها از راه نیکی و احسانش کمک کرده؛ با اهل گناه و معصیت مهربانی کنند!» خطبه ۱۴۰ نهج البلاغه؛ در نهی از عیبجویی مردم.
اگر این اصل اصیل اسلامی "عجیب"و یا مطلبی خلاف! تلقی شود، لابد "نامهربانی و خودبزرگ‌بینی و عیبجویی و تحقیر و بی‌آبروکردن گناهکار به خاطرگناهش" می شود رفتار نرمالِ اسلامی! و صواب و واجب! درحالی که سراسر اسلام درس مهربانی است. درس تمام انبیاء و امامان هدایت مهربانی و رأفت است.
اگر از متون اصلی؛ قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام، مکرر برای مخاطب نگوییم خدای ناکرده؛ سخن و سیره تندخویان و کج اندیشان و بی خردان چهره اسلام را خشن و بی منطق معرفی می کند. نباید تعجب کرد؛ نباید به تاسف اکتفا کرد بلکه باید تک تک ما تلاش کنیم تا "دوستان نادان" و "دشمنان غدار" نتوانند اسلام عزیز را دین خشونت و بی رحمی جلوه دهند! باید جهانیان بدانند اسلام ناب، از سلفی گریِ تکفیری و بی رحمی، بیزار است. من و شما می توانیم و باید از هر فرصتی استفاده کنیم تا اسلامِ محمد و آل محمد صلوات الله علیهم؛ اسلامِ علی بن ابی طالب علیه السلام ؛ یعنی اسلامِ اعتدال و مهربانی و رأفت را با سخن و رفتارمان و با اسباب و روش های گوناگون و بیان های مختلف معرفی و تبلیغ کنیم.
عید غدیر در کلام معصومین
فــرمــان رسیده از طــرف ذات کــبــریـــا
بعد از نبی، علی است که همتای احمد است
یــعــنـی یکی است امر نبی و وصی او
احــکــام مــرتضی، همــه فــتوای احمد است
رسول خدا(ص) فرمود: از سنت ها این است که مومن در روز غدیر خم صد بار بگوید:
"الحمدُ لِلّهِ الذی جَعَلَ کمالَ دینِه و تمامَ نعمتِه بوِلایةِ امیرِالمومنین علیِّ ابنِ ابیطالب(ع)"
(بحار ج 95 ص 321)
امام باقر(ع): هر کسی پایه گذار سنت خوبی باشد ثوابی مانند همه کسانی که آن را بجا می آورند به او می دهند بدون آن که از ثواب عمل کننده های به آن سنت چیزی کم شود.
(بحار ج 68 ص 258)
آن گونه که از روایات بر می آید بزرگترین و شریف ترین عید در نزد حضرات معصومین (ع) عید غدیر می باشد پیامبر (ص) فرمود بزرگترین عید امت من روز غدیرخم است .
(بحار ج 94 ص 111)
امام صادق (ع) فرمود : خداوند در روز قیامت بین ایام چهار روز را مانند عروس آرایش می کند روز عید فطر و روز عید قربان و روز جمعه و روز غدیرخم . روز غدیرخم در بین آن ها مانند ماه است نسبت به ستارگان.
(بحار ج 95 ص 323)
روزی که هر عملی در آن روز برابر با 80 ماه است. (بحار ج 94 ص 112 به نقل از ثواب الاعمال)
روزی که همه انبیا و اوصیا آن را عید گرفته اند. (بحار ج 37 ص 172 به نقل از الکافی)
روزی که خداوند دو برابر تعداد رهاشدگان ازآتش جهنم در ماه مبارک رمضان و شب قدر و شب عید فطر از آتش جهنم رها می کند و گناه 60 سال را می بخشد. (بحار ج 94 ص 119)
یکی از سنت های حسنه در این عیدالله الاکبر که روایات عجیبی درباره آن نقل نموده اند و متاسفانه مورد غفلت واقع شده است سنت غذا دادن به افراد یا همان اطعام مومن است.
امام صادق(ع): فرمود غذا دادن به یک مومن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک میلیون پیامبر و صدیق و یک میلیون شهید و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد.
(بحار ج 95 ص 303)
غذا دادن به یک نفر در این روز مانند غذا دادن به همه پیامبران و صدیقان است.
(مفاتیح الجنان ص 500)
به گونه ای که امام صادق(ع) اصلا این روز را روز اطعام الطعام نامیدند.
(بحار ج 95 ص 323)
بیائیم به نیابت از حضرت زهرا(س)به نیت شادی قلب مبارک علی ابن ابیطالب(ع) هر کداممان قدمی هر چند کوچک (خواندن یا پیامک روایات برای دیگران ، تکثیر و پخش همین بنر ، نصب آن در معرض دید دیگران، دعوت از حتی یک نفر برای غذا دادن به او به محبت امام علی (ع)و....) در راستای احیا و نشر این سنت الهی برداریم. آرزو داریم در آن روز که این سنت فراموش شده در جامعه اسلامی فراگیر شود، مولایمان امیرالمومنین(ع) ما را از نوکران خود یاد نماید.
إن شاءالله تعالی