جزوه آموزشی فولاد آلیاژی در صنعت

فولاد ، آلیاژی است از اهن وکربن که اساسی ترین جزء آن را کربن تشکیل می دهد . عنصر کربن ، بیشترین تاثیر در خواص فولاد و انتخاب نوع عملیات حرارتی مناسب جهت خواص مطلوب را دارد . به طور کلی فولادهایی که درصد کربن آنها کمتر از 0.25%  باشد فولاد کم کربن ، فولادهایی که درصد کربن آنها بین   0.25-0.6%فولاد متوسط کربن ، فولادهایی که درصد کربن آنها بیش از 0.6% باشد فولاد پرکربن و فولاد هایی که درصد کربن آنها بیش از 0.77%باشد فولاد ابزار نامیده می شود . درصد کربن به ندرت بین (1.3-2.5% ) بوده و حدبالای آن حدود 2% می باشد وقتی درصد کربن فولادی بیش از این مقدار (2% ) باشد آلیاژ آهن -کربن - چدن نامیده می شود . در شکل (1) دیاگرام تعادلی آهن - کربن نشان داده شده است .

فولادهای ساده کربنی ، غیر از کربن شامل مقادیر جزئی در حد 0.04% فسفر و 0.04% گوگرد و چند دهم درصد منگنز و سیلیسیم می باشد .0.1% یا بیشتر از عناصری چون کروم ، نیکل ، مولیبدن و بعنوان عناصر اضافی محسوب و چنین آلیاژهایی به عنوان فولاد معمولی نامیده میشوند . چرا که عناصر ثانوی آن عمدا افزوده نشده و از طرف دیگر به نسبت کمی وجود دارند .

فولادهای الیاژی ، فولادهایی هستند که علاوه بر کربن در ترکیب شیمیایی آنها مقادیر قابل توجهی از عناصر آلیاژی دیگروجود دارد .عناصر آلیاژی ، جهت بهبود خواص مکانیکی ، فیزیکی و شیمیائی در کاربردهای مهندسی به فولاد اضافه می شوند . عناصری که معمولا فولاد بصورت آلیاژ در می آیند شامل نیکل ، کروم ، مولیبدن ، وانادیوم ، تنگستن و منگنز می باشند که بصورت فروآلیاژ به مذاب اضافه می شوند . چنانچه مجموع درصد وزنی عناصر موجود در فولاد آلیاژی از% 5 کمتر باشد آن را فولاد کم آلیاژ و در صورتیکه مجموع درصد وزنی عناصر موجود در فولادآلیاژی از 55 بیشتر باشد آنرا فولاد پر آلیاژ می نامند . عناصر آلیاژی در صورتیکه از حد تعیین شده در جدول 1 بیشتر باشند به عنوان عنصر آلیاژی در فولاد تلقی می گردند.

دانلود